Geceyi, serin ormanda hafif nemli ve bol soğuk yiyerek geçirdikten sonra insanın güne erken uyanmamak için bahanesi dahi olmuyor. Hatta uyku bir süre sonra boşa vakit harcamakmış gibi bile gelebiliyor insana. Her şeye rağmen, eldivenli ellerimin arasına sıcacık tütmekte olan kahvemi tutarken, dağların üzerine doğan güneşi izlemek müthiş bir keyifti.
Hala volkanik bölgenin içinde olduğumuz için, etrafta gözüken her yer neredeyse cenneti andırıyordu. Manzara belki az sisli, belki az puslu, belki çok gizemliydi ancak, insana benliğini ormanın derinliklerinde bir yerde bulabileceğinden emin bir hava veriyordu sanki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder