Yaşamımıza adım attığımız andan bu yana kendimizi ve evreni sorgulayıp durduğumuz bunca zamandır, geçen mutluluk ve aynı zamanda keder dolu günler nasıl da zamana karşı gelemiyor ve unutulup gidiyor… Üstelik her yeni gün hatıralarımıza yenilerini eklerken eskilerden ne çok keyif aldığımızı da unutuyoruz. Sanki anlar tazeliğini yitirdikçe hafızalarımızdan eriyip gidiyor… Bütün bunları yolculuğumun neredeyse sonuna geldiğim için hissettiğim su götürmez bir gerçek. Düşündüm ki şayet sesli düşünür ve pozitif hislerimi evrene iletmeye devam edersem, son 6 aydır yaşadığım tüm güzellikleri yaşamımın son dakikasına kadar yüreğimde ve aklımda taşıyabilirim. İstanbul’un keşmekeş trafiğinin tam da ortasında hiçbir yere kıpırdayamıyorken, dilerim şuan iliklerimde hissettiğim güç yine gökten açılan pencereden içime dolar ve bana şu an hissetmekte olduğum sonsuz huzuru geri verebilir. En kalabalık, en yağmurlu, en depresif yalnız gün de bile, anılarımın mavi gökyüzleri, kızıl gün batımları, topak topak bembeyaz bulutları ufak bir esintiyle yeniden içimde canlanır ve beni karanlığa düşmekten kurtarır.
Bundan tam 6 ay evvel, yolculuğuma başlamadan az evvel neredeyse şehirden ayrıldığım her anımda kendimi huzur içinde hissediyordum. Her gittiğim mesafeden İstanbul’a dönme düşüncesi midemin karıncalanmasına neden oluyordu. Gittiğim her yer de kalmanın yollarını arar hale getiriyordu beni. Şimdiye dek, neredeyse hiçbir yerde kalmak istemeden, sadece yola devam etme arzusuyla yanıp tutuştum. Şimdi ise yine sanki bir şekil geri dönüyorum ve madem geçmiş sona erdi, o zaman geri dönmek diye bir deyim olmamalı bunun adı. Bunun adı yeni ufuklara açılmak, yeni güzellikler tatmak, olmasını arzu ettiğimiz her şeyin olması anlamına gelmeli.
Bu durumda kararların arasında kalakaldığımızı hissettiğimiz o yaşamsal anda, henüz hala Avustralya’da olmaktan dolayı kendimi şanslı ve mutlu hissediyorum. Yolculuğuma bir süre daha devam ediyor olacağım ancak bu zaman zarfında sayfamı yeni bilgiler ile güncelliyor olmayacağım. Bu durumda bunca zaman boyunca, beni sıkılmadan, keyifle okuyan, hikayelerimin gerçekliğine kendini kaptırıp benimle birlikte gittiğim her yerde varlığını sürdüren, gitmeden önce bana destek veren, beni yüreklendiren herkese, benimle birlikte dünyanın sadece küçücük bir kısmını gezerken eşlik ettikleri için teşekkür ederim. Dilerim geri kalan kıtaları, kültürlerini ve yaşam tarzlarını da en kısa zamanda, kendi küçük yaşam penceremden sizlere aktarabilirim. Taşıdığım tüm değerlerime yenilerini sizlerle birlikte anlam katmak dileğiyle… Varlığınız tüm evrene armağan olsun. Dilerim bir gün tüm hayallerimi gerçekleştirdiğimde beni sadece sanal bir ortamdan değil de, ellerinizle canlı canlı, sıcak sıcak tutuğunuz bir adet kitaptan okuyor olursunuz.
This part is Dedicated To My Friend “Vanessa”
Her türlü çılgın şarta rağmen Vanessa’ya tüm yolculuğumuz boyunca bana katlandığı, olan bitene rağmen beni yürekten sevmeye devam ettiği, ruhen düştüğüm her anda küçücük elleriyle beni tutup kaldırdığı, içime güzel duygular ektiği için teşekkür etmek istiyorum.
Benim için Vanessa ile geçirdiğim her an bir diğerinden çok daha keyifliydi. Aylardır gördüğümüz her ayrı kare, her farklı kültür, her değişik tat ve daha adını koyamadığım milyonlarca anıda bana eşlik ettiği için kendimi çok şanslı hissediyorum.
Belki de Vanessa ile bu yolculuğa çıkmak, yaşamım boyunca içgüdüsel olarak verdiğim en değerli ve önemli kararlardan bir tanesiydi. Şimdiye kadar hiç kimseyle 24 saat ayrılmadan aylarca birlikte olmamıştım. Bu nedenle de bir çok ilkime imza atmıştır. Aynı zamanda da hayatım boyunca en çok anımı biriktirdiğim insan olarak sonsuza dek varlığını kalbimde ve anılarımda sürdürecektir.
Sen dünyanın en güzel insanlarından birisin. Şimdiye dek, seni ufacık incitecek herhangi bir şey yaptıysam, lütfen beni affet.
Seni seviyorum
Jessie
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder