Gitmesine gittik. Varacağımız yere de çok şükür vardık. Artık maksimum açtık ve tuvalet ihtiyacımız tavan yapmıştı. İndiğimiz yer ise bir felaketti. Bize Mumbai’de ki ilk günümüzü hatırlattı. Herkes çıplak ayaktı burada. Restoran diye bir şey yoktu. Ayrıca birleşen denizlerinde hiçbir esprisi yoktu. Tamam ortadaki tapınak çok şıktı da eee… Başka? Yemek nerede yiyebilirdik? Gözüm zaten tapınak falan görmüyordu, ilkin midemi doyurmam gerekiyordu ve acilen tuvalete gitmem de şarttı. Neyse aşağıya doğru yürümeye başladık. Deniz kenarına yaklaştıkça rüzgar artmaya başladı. Alenen kumlarla beraber rüzgardan dayak yiyordum. Acaba dün akşamki lobster (Istakoz) yüzünden mi bu haldeydik? Yoksa göze mi gelmiştik? Bu işte bir terslik vardı. Tamam şuan bunları düşünmektense tuvalet bulmaya konsantre olmaya karar verdim. Evet bir restoran aman allahım içerisi sırf erkek dolu. Peki gene de tuvalete girelim ama burada yemek yiyemeyiz. Meraklı ve şaşkın bakışların içinde tuvalet ve lavaboyu kullandıktan sonra acilen kendimizi o restorandan dışarı attık. Tamam şimdi bir otel restoranı bulacağız ve huzura ereceğiz. Yo hayır olamaz. Hiçbir restoran düzgün değil. Yollar leş gibi, herkes çıplak ayak ve hava çok ama çok sıcak. Saat 15.00 ve biz sabah doğru düzgün kahvaltı bile etmedik. Acaba dönsek mi? Evet dönelim. Ve tekrar arabadayız. Dönüş 4 saat sürdü Yol ve trafik bitmek bilmedi. Hiçbir yerde hiçbir şey yiyemedik. Yorgunluk, sıcak, açlık. Evet sanırım birilerinin gerçekten gözü kaldı. Ama halkın içindeyiz. Etraf berbat kokuyor ve görüntüler de hiç hoş değil. Otelimizin etrafı dışında anlaşılan gidilebilecek hiçbir yer yokmuş meğer. Otele varmamız ve yemeğe oturmamız saat 19.00’u buldu. Yine bir testten geçtik ama testi başarıyla tamamladık. Kendimizi ve temper’ımızı kaybetmedik. Bu sefer iletişimden kopmadık. Ve sonunda yemek yemek gerçek bir hediye oldu. Duş yapmak ve güzel kokmak ne demek bir kez daha anladım. Kıyafetlerimizin üzerinden yarım kilo toz aktı sanırım. Ama şuan onlarda temiz biz de. Yarın Goa’ya gidiyoruz. Yine bir tren yolculuğu bizi bekliyor. Bizim için ellerinizi birleştirip dua edin. Her şey gönlümüzce gönlünüzce olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder