Kilden yapılmış testiler, odundan yontulmuş milyarlarca maskeler, vazolar,küllükler, heykeller, fil kemiğinden ve dişinden yapılmış yüzlerce takı ve aklınıza gelebilecek milyonlarca çeşit taştan yapılan süslemeler her yerde, her adım başında yer alıyordu. Gözüme çarpan lokal insanların fotoğraflarını çekmekten kendimi alamadım. Şekil şekil maskelere ise sadece bakmakla yetindim. Her baktığımda ablama bir tane alsam mı dedim içimden geçirdim durdum hep ama o kadar ağırlar ki... değil buradan onu yollar boyu taşımak, şuradan otele bile taşımak neredeyse işkence. En kısa zamanda bir posta ofisi araştırmaya karar verdim, çünkü sanırım dönüşte çektiğim fotoğrafları gören ablam bana bir tanecik bile maske almadığım için gerçekten de bozuk atacak. Şaka bir yana, şehir insanı kişiliğimi bir köşeye koymaya çalışıyorum. Sanırım bunu bu yolculukta beceremezsem bir daha da kolay kolay beceremeceğim ki şimdiye kadar baya az alışveriş yaparak bu noktaya gelebildiğimize inanıyorum. Nefse hakim olmak böyle bir şey olsa gerek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder