Tasviri kolay değil desem… Ölen insanlarının dumanlarının altın geçerek ulaştığımız alanda bir de göl bulunuyordu. Arka arkaya setler kurulmuş, üzerlerine yerleştirilen insanlar burada yeniden doğmak için uğurlanıyorlar. Bu yaşamı şimdiki vücutlarından terk eden insanların küllerinin yeniden evrene iade edilmesi için gerçekleştirilen bu seramoniye biz de eşlik ettik. Zannedersem hasta olduğu için yaşamını kaybeden yaşlı adamın kızları bu yaşamdan ayrılan babalarına veda etmekte güçlük çektiler. Budistler için ölüm kötü bir şey asla değil çünkü ruh asla ölmüyor. Ancak yine bizi yönlendiren aslında kötü olan bağlılık duygusu yine burada kendini gösteriyor. Yani çok sevmekte mubah değil anlayacağınız. Bir diğer enteresan durum ise kast dışından olanların yakılmaması. Yani yakılmak aslında önemli bir değer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder