Kayık kılıklı bir şeyin içine bindik, üzeri kapalı yanları ise açık. Gölün ortasındaki muhteşem yolculuğumuz böylece başladı. 2 saat boyunca göl kenarında gezdik. Gölün tüm etrafı palmiye ağaçlarının arasına saklanmış köy evleri ile dolu. Bunca sakinlik, sessizlik ve huzur insana “ben burada yaşarım” dedirtiyor. Gölün dibi elbette gözükmüyor ancak içinde çamaşırını, bulaşığını ve kendini yıkayan görmek oldukça mümkün. Kadınlar bile kayıkla yolculuk ediyor. Göl kenarı boyunca gezerken durabileceğiniz bir çok bar kılıklı restoran ve hatta dondurmacı bile var. Burası o kadar şeker ki motor tıngır mıngır ilerledikçe saatin nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz bile. Uzun saatler geyik yaparak gölün tadını çıkartıp, yüzlerce fotoğraf çektik. Çok keyifliydi… İçim huzur doldu, hatta, yükseldim diyebilirim. Turumuz bittiğinde şehre dönmekte olduğumuz o kadar çabuk anlaşılıyordu ki korna sesleri, insanlar, yanan bir şeylerin kokusu ve baharat esanslarını da eklemeden geçmeyeyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder