Uzun bir toprak yolun ardından, kurumuş denizin üzerine kurulu bir köprü göründü. Yerler o kadar beyazdı ki gözlerimi açmakta güçlük çektim. Beyaz kumun üzerine gölge yapan palmiye ağaçlarının neredeyse birçoğunun arasına hamaklar bağlanmıştı. Her gittiğimiz yere cennet demek bir diğerinin anlamını ve hatta cennettin anlamını yitirmesine neden olduğu için artık gördüklerimi nasıl tasvir edeceğimi bilemiyorum. Ancak bildiğim tek bir şey var; huzur insanın içinde cennette onu görmeği arzuladığınız her yerde. Fotoğraf çekme aşkım birden kabardı. Güneş ışınları Tayland’a öylesine dik geliyor ki, hangi açıdan çekerseniz çekin, ortaya mükemmel kareler çıkıyor. Sanırım o sürekli tatmin olmayan ve bir şeyler arzulayan aklım yerini akışta seyir eden mutlu bir insana bıraktı. Geç gelen yemeğe, ağır hareket eden insanlara veya tesadüf eseri beni yanlış anlayan Taylara dair anlayışlı olmak beni neredeyse bir çok konuda erdem sahibi yaptı. Yer yüzündeki her şeyin birbirine etki ettiği bu sistemin içinde şimdiler de pozitif halkayı simgeliyor olmak beni hem şaşırtıyor hem de mutlu ediyor.
Umarim hicbir zaman bu pozitif halkanin icinden cikmak zorunda kalmazsin :))
YanıtlaSil