Güneş ısrarcı bir şekilde dağların arkasından yükselmek istemiyordu adeta. Bizimle birlikte yüzlerce insan bu anı bekliyordu oysa. Ve sonunda güneş doğduğunda bütün Çinli turistler sanki hayatlarında ilk defa bu anı görüyormuşçasına güneşe doğru koşturmaya başladı. İşte bu nedenle çektiğimiz hiçbir fotoğrafı keyifle çekemedim. Ya bir turist kafası ya da önümden geçen bir insan sürekli kadrajımın içinde yer alıp durdu. Varsın bu seferlik böyle olsundu. Kamboçya’daki hayal kırıklıklarıma bir yenisi daha eklenseydi hayatımda ne değişirdi ki zaten?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder